- Details
- Geschreven door: Albert Weterings
Op vrijdag morgen redelijk vroeg opgestaan mijn vlucht naar Moscow vertrekt om 11:35 uur 2 uur er voor op het vliegveld zijn en de reis er naartoe zou inhouden dat ik om ongeveer 9 uur vanuit het hotel onderweg moest. Ik had daarom bedacht dat ik om 8:30 uur de shuttle bus van het hotel naar het MTR station zou nemen vanwaar ik met de airport express naar het vliegveld zou kunnen.
Die shuttle bus was perfect in een minuut of 10 was ik bij het MTR station waar de volgende verassing stond te wachten. Je kan hier op het station al je koffer afgeven en inchecken. Op die manier kun je op je gemak richting vlieg zonder dat je met je zooi hoeft te sjouwen. Op het vliegveld aangekomen nog even bij Burger King het netwerk misbruikt om een paar mailtjes te versturen en een bestelling te betalen die dan vanuit Hong kong ook naar Nederland gestuurd kon worden. De tijd vloog om en al snel zat ik bij de gate te wachten om in het vliegtuig plaats te nemen. Hier werd ik nog even aangesproken door een man van het Hong kongse toeristen bureau die graag zou willen dat ik een enquete invulde. Ik moest toch wachten dus had zoiets van ach ja waarom ook niet.
Ik was als een van de eerste in het vliegtuig een zitplaats aan het gangpad en 3 stoelen op een rij dus ik had al zoiets van hopen dat er niemand meer naast komt zitten dan kan ik hier mooi gaan liggen slapen het was immers toch haast 11 uur vliegen. Na even stond er een jonge dame naast mijn te gebaren dat ze er langs wilde haar stoel was bij het raam in hetzelfde rijtje. Jammer geen 3 plaatsen maar nog 2 over over tenminste zolang daar ook niemand voor kwam.
Toen iedereen in het vliegtuig zat was de stoel tussen ons nog leeg dat was mooi, een beetje extra ruimte. Al vlug had ik met het meisje kennis gemaakt Elena was een student die in Sydney een opleiding volgde als voedings deskundige en woonde in Moscow. Gelukkig was zij de eerste die ik in 2 weken tegen kwam die perfect engels sprak en mijn ook goed kon verstaan. Met wat vertraging vertrok het vliegtuig richting Moscow en na wet kletsen slapen wachten enz.. werd al snel de landing weer ingezet. Dit langste deel van de reis schoot prima op.
Na een kleine 3 uur wachten in Moscow begon het tweede stuk van de reis, weer had ik om een stoel aan het gangpad gevraagd en weer had ik die ook gekregen. Zo kun je mooi je benen wat beter kwijt. Dit stuk van de ries heb ik niet echt bewust mee gemaakt al voordat ik er erg in had landen we op Schiphol. Daar was het door de duane en de koffer oppikken, en jawel hoor dat had ik weer daar moest ook nog even de inhoud van bekeken worden. Na wat vragen van wat is dit en wat is dat mocht toch alles mee.
Op het Vliegveld stonden Emilie, Tanja, Jennifer, Remco en Dave al te wachten met vlagettjes alsof ik een jaar was weggeweest. Emilie hield het niet helemaal droog wat het voor mijn ook wel wat moeilijk maakte. No nog even een bak koffie op het vleigveld zijn we met de auto naar huis gereden.
- Details
- Geschreven door: Albert Weterings
Vandaag is mijn laatste dag hier in Hong Kong, ik werd vanmorgen wakker omdat het ineens snel warm werd op mijn hotelkamer. Buiten scheen de zon al flink. Dat was net wat ik nodig had want vandaag wilde ik naar Ocean Park. Op internet ziet dat park er veelbelovend uit.
Met de metro kun je niet in het park komen vandaag moest ik dus met de bus. Omdat ik in nederland al helemaal geen bal van bussen en hun dienstregeling begrijp had ik hier zoiets van ik moet een bus zien te vinden die recht naar het park rijd en terug dan kan er niets mis gaan. Nou zo’n bus hebben ze vanaf het centraal station gaat er een en vanaf een ander metro station. Tijdens het ontbijt heb ik aan een bediende gevraagd wat het makkelijkste was. Volgens hem niet vanaf het centraal station maar vanaf de andere plek, daar kon je zo vanuit de metro de bus in en kaartjes voor het park kopen. Dat was makelijk kon niet missen.
Na een korte metro en bus rit stond ik a voor de ingang van het park. Ik wist dat de achtbanen helemaal aan de andere kant van het park waren en dat je daar met een kabelbaan naar toe kon dus die heb ik als eerste genomen. Het park voldeed niet helemaal aan de hoge verwachtingen die ik er van had na de website bekeken te hebben, maar is best de moeite waard. De 2 achtbanen zijn niet super spectaculair maar wel leuk. De show met dolfijnen was wel heel leuk al kwam ik er daar achter dat alleen zo’n park bezoeken in de kerst tijd eigenlijk toch niks is. Ik miste Emilie opeens wel heel erg.
Het park was helemaal in kerstsfeer, ja en dan verwachten wij sneeuw enz. niet 30 graden. Maar goed ook sfeer hing er voldoende overal was muziek, en niet die afgezaagde kerstliedjes zoals wij ze bij menig waren huis bij ons gewend zijn te horen. Hier was de muziek heel vrolijk zorgvuldig uitgekozen door het hele park heen had je steeds het idee dat na elke bocht een podium kon zijn waarop een showballet kon staan.
Overal in het park kon je genieten van een prachtig uitzicht wat soms de attracties deed vergeten. Al met al een heel mooi park om in rond te lopen geen spannende attracties maar genoeg te zien. De hoogteverschillen waren gelukkig met roltrappen e.d. goed te belopen. Er waren ook veel werkzaamheden dus ik denk ik dat volgend jaar het park er nog een aantal mooie attracties bij gaat krijgen.
- Details
- Geschreven door: Albert Weterings
Het is vandaag al weer woensdag, op de dag van de terugreis na mijn voorlaatste dag hier. Het weer is nog niet veel beter geworden al is het wel een stuk minder mistig, een goeie dag hoop ik om met de Peak Tram te gaan. De Peak Tram gaat vanuit de stad naar een va de hoogste plekken op het eiland Hong Kong.
Het weer zag er vandaag uit alsof een jas nodig was dus die heb ik maar mee genomen, onderweg naar de halte van de Peak Tram had ik daar al spijt van, het is warmer als het lijkt. De jas heb ik onderweg naar boven met de peaktram eigenlijk alleen gezien als last maar eenmaal boven was ik toch blij dat ik hem bij had. Vanaf het sky terras is het uitzicht prachtig, je kijkt vanhier uit een flink eind weg. Mist hing er nog wel en ook de damp zag je goed langs de berg omhoog komen.
Na flink wat foto’s van het uitzicht gemaakt te hebben ben ik terug naar beneden in het Sky terras gegaan waar ook Madame Tussauds zit. Ook de wasse beelden ben ik maar even gaan bekijken. Voor mijn was het de eerste keer in Madame Tussauds en ik stond er van te kijken hoe levens echt de beelden er uit zien.
Omdat ik me vandaag gebak beloofd had moest ik daar ook naar op zoek. Op internet had ik al even gekeken of ik een geschikte plaats daar voor kon vinden. Een bakker had ik wel gevonden maar daar kon je niet rustig gaan zitten om koffie met gebak te nemen. Hier is het niet zo gewoon om van die tentjes te vinden waar dat wel kon. Na even rondlopen toch maar naar starbucks en daar aan de koffie met een muffin. Lijkt toch nog op gebak.
Na starbucks was het al een eindje in de middag en ben ik naar het hotel terug gegaan, even de foto’s op de site zetten en dan naar het space museum want ook dat stond op het programma voor vandaag. Nou dat space was vandaag gratis toegangkelijk en dat was maar goed ook dat viel me even flink tegen. Tegen betaling kon je in het theater naar een 360 graden film gaan kijken over de geschiedenis van de ruimtevaart. Dat heb ik gedaan, het onderwerp was weinig verrassend maar toch was de film heel aardig gemaakt.
Weer buiten bij het space museum zat ik nog steeds met de belofte aan mezelf om gebak te eten vandaag. Wederom kwam ik hiervoor bij starbucks terecht, deze keer was het koffie met een stuk chocolade taart, dat ging er wel in. De koffie was zo heet dat die er niet zo vlot in ging dus bleef ik ff zitten. Tegenover mij aan de tafel ging een vrouw zitten van middelbare leeftijd. In een mum van tijd veranderde de tafel in een kaptafel, en stonden er jawel 3 toilet tasjes op. Het daarop volgende schouwspel voltrok zich. Al snel waren er drie flesjes met prut op het gezicht gesmeerd en volgde poeier, lipstick enz.
Gelukkig was mijn koffie op en kon ik vertrekken. Toen ik opstond vroeg die muts “did it improve my look” waarop ik kort antwoorde “No” en dacht toen ik verder liep Het was al niks en het zou nooit wat worden dat gezicht.
Buiten viel het op dat er best veel mensen achter elkaar voorbij kwamen lopen alsof ze onder weg waren naar iets. Ik had zoiets van heb tijd zat dus ga eens kijken waar ze heen gaan. Een stukje verder was een soort tribune waar iedereen op ging zitten. Meteen dacht ik Oh ja dat is waar ook de lichtshow die elke avond te zien is boven Hong Kong zou wel een kunnen beginnen. Dit was ook zo en deze was ontzettend mooi en zeker de moeite waard.
- Details
- Geschreven door: Albert Weterings
Een nieuwe dag helaas regend het weer dat gooit mijn plannen een beetje in de war. Ik wilde de peak tram nemen en van boven op de berg foto’s maken van Hong kong en een beetje genieten van het uitzicht. Nu kan ik vanuit mijn hotelkamer al niet de bovenste verdieping zien van de achterburen dus dat uitzicht zal vandaag ook niet erg ver zijn. Dan maar eens kijken of er hier een dokter is die eens naar mijn voet kan kijken want dat begint nodig te zijn. Beneden in het hotel aan de concierge gevraagd of er een ziekenhuis in de buurt was en ja hoor niet zo ver weg is er een hier de straat uit bij HSBC de hoek om en dan 100 meter verder de straat in aan de rechter kant.
De weg naar het ziekenhuis was zwaar het straatwerk hier maakt lopen op gezonde voeten al een hel laat staan op een voet die al zeer doet. Maar goed in het ziekenhuis mezelf aangemeld waarna ik direct in een rolstoel gezet ben, de receptioniste begreep blijkbaar niet wat er loos was en nam geen risico. Binnen korte tijd kwam er een verpleegster die het ook niet helemaal begreep maar nadat ik liet zien wat er loos was was het duidelijk. Er moest even gebeld worden om een afspraak te maken bij een van artsen en dan zou het goed komen. In de tussentijd mocht ik een paar formulieren invullen. Een met puur administratieve dingen en een met gezondheidsvragen. op het formulier met administratieve gegevens moest ik mijn werkgever in vullen dat was een schot in de roos. Toen de verpleegster las dat ik voor Philips Healtcare Systems werkte ging alles in een snel. Ze was enigszins verrast daar door en vertelde dat ze in het ziekenhuis apparatuur van ons hadden waar ze zeer tevreden over waren. De dokter die mij ging zien was ook fan van onze apparatuur.
De dokter heeft mijn blaren eens bekeken en vertelde dat hij ze niet ging doorprikken omdat het gevaar op een infectie te groot was in dit wereld deel hebben ze bacterie-en waar wij westerling-en van ons zelf uit weinig tot geen weerstand voor hebben. Zolang de huid in tact was moest dat zo blijven een betere bescherming was er niet. Hij begreep dat de pijn het plezier van mijn bezoek aan Hong kong flink ondermijnde dus daar wilde hij wel wat voor geven Diclofenac Sodium 50mg 2 keer per dag, das flink eerst eens aan Emilie vragen wat die laatst had want die heeft een paar dagen onderuit gelegen van de diclofenac en dat was ik niet van plan. Verder een ander pilletje waarvan ik niet weet wat het is eerst maar een opzoeken wat Famotidine is. Verder een zalfje wat op de blaren moet. Dat moet er voor zorgen dat het vocht via de huid weg kan.
Na het bezoek aan de dokter wat gratis was omdat ik voor Philips werk ben ik met de metro naar Tung Ghung gegaan waar vandaan je met de Ngong Ping 360 kabelbaan naar de grote boeddha kan die boven op een berg staat van het eiland Lantau. Bij in de wachtrij bij de kabelbaan raakte ik in gesprek mat een filipijnse jonge die daar was met zijn zus en moeder. Samen zijn we in een gondel van de kabelbaan gegaan en onderweg hebben we foto’s gemaakt en wat zitten kletsen. Ze vonden het een beetje raar dat ik alleen daar was en vroegen daarom of ik met hun de dag wilde vervolgen ik had zoiets van dat is geen slecht idee een beetje gezelschap dus we zijn met zijn vieren naar de boeddha gegaan.
Het was flink mistig dus van uitzicht was niet echt spraken op sommige momenten konden we alleen een stukje van de kabel waaraan ons bakje hing voor en achter ons zien en verder helemaal niets. De moeder zij we zijn in de hemel, waarop ik zij dat we dan eerst langs petrus moesten want die moest ons toestemming geven om binnen te komen en dat ik die toestemming zeker niet zou krijgen. We hebben daar flink om gelachen. Boven bij de boeddha hebben we wat foto’s gemaakt het standbeeld bewonderd en zijn weer naar beneden gegaan. Onderweg werd de kabel baan even stil gezet waarna we hingen op een punt zonder uitzicht. Ik zij dat hij stuk was en dat we er nu via een touwladder uit moesten een Italiaans stel vond die opmerking niet echt leuk. Uiteindelijk hebben we beneden afscheid genomen en is ieder zijn weg gegaan.
Het was een leuke dag vandaag jammer dat het uitzicht niet zo heel mooi was maar toch is het in de mist gelukt een stel mooie foto’s te maken. De kabel was iets voor Emilie geweest die durfde in Vianden al haast niet in zo’n ding en deze is die in vianden maal 1000 dus die had hier peentjes zitten zweten.
- Details
- Geschreven door: Albert Weterings
Vandaag is het een dag van vertrek en aankomst. Die aankomst had van mijn eigenlijk ook ergens anders mogen zijn als in Hong Kong, thuis zou leuk geweest zijn. Maar ja zo is de reis niet gepland dus eerst nog een dag of 4 naar Hong Kong. Al begin ik thuis, Emilie en de rest van de clubhuis bezoekers toch wel te missen.
De laatste nacht in Shenzhen heeft het flink geregend, zo flink dat de boel behoorlijk blank heeft gestaan. Van de bui heb ik niets gehoord heb lekker geslapen. Nadeel is alleen wel dat juist na zo’n regenbui als de temperatuur snel oploopt en het nog steeds druilerig is, dat vocht ook weg moet, een deel komt terug in de lucht wat het ontzettend plakkerig maakt. Plakkerig net op de dag dat ik met mijn hele zooi moet verkassen, mijn koffer zit tot over de rand toe vol mijn jas gaat daar niet meer in passen die moet ik dus aan. Nu was die jas aan wel gepland moet ergens blijven met mijn paspoort enz, maar het weer had een beetje mee mogen zitten.
Het weer daar heb ik niet zo heel veel over geschreven tot nu toe. Nou daar was eigenlijk geen rede toe normaal klaagen wij nederlanders altijd als het weer slecht is of veel te warm. Veel te warm dat was het hier de eerste paar dagen had ik daar wat moeite mee maar je went er snel aan en past je tempo aan aan het weer. Eigenlijk was het dus prima weer de afgelopen week veel zon geen regen tot vandaag.
Nu zou het zo zijn dat het weer hier een beetje wisselt wat wij soms een paar keer per dag hebben hebben ze hier eens per week. Het is hier dus normaal een week droog en warm daarna een week wat minder. Ik hoop dat het nu niet zo is want op een week slecht weer zit ik niet te wachten, na vrijdag mag het hier regenen zoveel het maar wil.
In Hong Kong zijn er een paar dingen waar ik zeker heen wil, de grootste boeddha ter wereld waar je met een kabelbaan heen kan ga ik zeker bezoeken. De mensen die regelmatig naar discovery chanel kijken hebben vast wel eens de programma’s gezien over de bouw van deze kabelbaan. In Hong Kong gaat de Peak tram langs steile afgronden omhoog naar de top van de hoogste berg, boven kun je een vlakke wandeling maken rond de top met prachtige uitzichten. Hier komen zeker foto’s van. Ook een bezoek aan het Space museum in Kowloon staat op het programma even als een dagje Ocean park een pretpark met wat achtbanen enz. Ook wat varen op de veerpondjes lijkt me wel wat. Genoeg te doen om een dag of wat door te brengen.
Vandaag heb ik ook weer mijn zware schoenen uit nederland aan, dat merk ik meteen want lopen gaat met de nog steeds aanwezige blaar niet best op deze schoenen. Misschien dat ik toch maar even een dokter ga zoeken in Hongkong om wat aan die blaar te doen. Een volgende keer gaat er in iedergeval een blaren prik setje mee op reis met van de V vormige naaldjes zodat als je een blaar door prikt het vocht er ook echt uit kan en het gaatje niet meteen weer dicht zit.
Inmiddels ben ik in Hong Kong aangekomen in een heel sjiek hotel wat minder had wel gemogen. De reis hier naar toe ging vlot ff goed opletten in de metro en dan lukt het wel. Het laatste stuk lopen naar het hotel was minder dat ga ik vrijdag als ik met koffer en al weer terug moet anders doen. Onder weg in de metro het eerste stuk in een verschrikkelijke stank gezeten, op het station Low Huw dacht ik nog even dat zal de rivier zijn hier beneden maar al snel kwam ik er achter dat het een oudere vrouw was. Ik denk dat ze in de 60 was en de afgelopen 60 jaar geen douche heeft gezien. Het zou ook kunnen dat er lichaams delen al overleden waren en ze dat nog niet door had.
De kamer in het hotel is wat kleiner als in Shenzhen maar voldoet. Er is alleen ook een GROOT nadeel internet blijkt hier maar liefst HK$ 60 per uur te kosten of HK$ 120 voor 24 uur. Ik ga het hier dus met minimaal internet doen, omgerekend HK$ 120 is ongeveer 12 euro ik zit hiet van maandag tot vrijdag dus zou ik elke dag gebruik maken van internet komt dat op 60 euro. Daar heb ik thuis een hele maand super snel internet voor. Maar goed met op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag een uur kan ik leven. Vrijdag misbruik ik wel weer een draadloos netwerk op het vliegveld. We zullen zien of dat lukt.
Nu ga ik de omgeving rond het hotel verkennen en wat te eten zoeken want dat is hard nodig.