Vanmorgen vroeg opgestaan ik moest om 10 uur bij het metro station zijn van waar we naar de kartbaan konden lopen, onderweg moest nog even gepind worden. Dat pinnen maakte de trip wat lager omdat ik daarvoor uit de metro moest een stuk moest lopen en toen weer verder met de metro. Al met al was ik redelijk netjes op tijd 10:05 uur en stond Liu met zijn dochter al te wachten.
Het lopen naar de kartbaan was iets verder als ik verwacht had maar had volgens mijn langs een kortere route ook mogelijk geweest. Bij de Kartbaan hebben we eerst even staan kijken naar een groep mensen uit Hong Kong die een arrangement geboekt hadden, als je hier met ongeveer 20 mensen heen komt is dat mogelijk. Bij een arrangement betaal je ongeveer 35 euro en mag je 2 keer een training van 15 minuten rijden een kwalificatie van 10 ronden en 2 races van 12 ronden waarna de winnaar met een beker richting huis mag. Je kan ook losse kaartje kopen 10 minuten voor 6 euro of 15 minuten voor 8 euro. Niet te duur dus op naar de kassa en 2 kaartjes gekocht voor 15 minuten.
De eerste 15 minuten had ik de baan helemaal voor mezelf alleen dat was opzicht wel makkelijk want dan hoef je met niemand rekening te houden, nadeel is wel dat je dan ook van niemand af kan kijken hoe je het beste bochten in kan gaan. Maar goed na een eerste rondje van 1 minuut 23 seconden wat terecht langzaam genoemd kan worden vlogen de ronde tijden omlaag om uiteindelijk uit te komen op 51 seconden en een beetje. Al doende leert men. Die 51 seconden was 6 seconden langzamer als het baanrecord van de dag. Na een pauze van ongeveer een half uur, de tweede 15 minuten was het een toen een stuk drukker op de baan met zo'n 10 deelnemers. Al snel had ik weer een redelijk ritme te pakken en kwam een nieuwe uitdaging om de hoek kijken 'Inhalen'. Ik had al een ronde achter iemand gehangen die langzamer was maar eigenlijk nog niet bedacht hoe ik er voorbij kon.
Dat inhalen was eigenlijk zo moeilijk niet, de ander schrik aanjagen was een goede tactiek. Gewoon in de bochten verder naar buiten gaan niet remmen en binnendoor steken. Hierdoor ging de kart schuiven en de tegenstander van het gas om een aanrijding te voorkomen. Door zo al een paar man in te halen kwam ik bij een lastigere knaap die liet zich wel inhalen maar maakte daarna meteen gebruik van mijn schuiven om sneller de bocht uit te komen. Nadat hem dit al een keer of 5 gelukt was had ik voordeel net toen hij voor mijn reed kwam er van alles onder zijn kart uit rollen en viel hij stil. Een ronde later kwam ik op dat punt allemaal onderdelen tegen. zijn koppeling was gesneuveld en de onderdelen lagen over de baan. Door die zooi was het eigenlijk niet meer mogelijk hard door die bocht te gaan omdat ik bang was ik over de zooi heen zou rijden.
Na 2 keer 15 minuten rijden was het leuk geweest en was ik voldoende door elkaar geschud. We zijn toen naar het 'Lotus Hill Park' (Deng Xiaoping park) gelopen een afstand van ongeveer 3 kilometer. Dit is een in 1997 geopend park van 60 hectare. Aan het park is 5 jaar gebouwd. Het is een mooi park midden in de stad. Boven op de 'Hill' staat een bronzen beeld van 'Deng Xiaoping' die uitkijkt over de stad en ik moet zeggen dat je na een steile klim van ongeveer een half uur boven een prachtig uitzicht hebt. Boven op de berg is ook een expositie te zien waar foto's hangen van hoe Shenzhen er 30 jaar geleden als vissersdorp uit zag en hoe het nu is, mat van alles van wat er in de tussentijd veranderd is. In een andere ruimte waren ook al de plannen voor de komende 15 jaar te zien en ik moet zeggen dat deze stad snel gegroeid is maar nog veel meer gaat groeien. Doordat het een erg jonge stad is is het ook een mooie stad alles in aangelegd met in het achterhoofd de mogelijkheid tot uitbreiden en het ziet er hier keurig netjes uit.
Na het bezoek aan park zijn we naar de metro gelopen, hiervoor moesten we een stukje over een rijbaan van een drukke snelweg lopen omdat over de stoep niet mogelijk was door werkzaamheden, best eng maar het is hier zo normaal dat auto's er goed rekening mee houden. Met de metro en taxie zijn we vervolgens naar het appartement van mijn begeleider Liu gegaan waar ik kennis gemaakt heb met zijn vrouw. Hier werd Chinese thee gedronken uit een heel klein kopje, nog te klein voor bij ons een dipsausje. Tegen een uur of 6 was het al donker en wilde ik eigenlijk wel terug naar mijn hotel wat hier toch nog z'n 60 km vandaan was, maar dat was niet de bedoeling van Liu ik moest eerst mee gaan dineren. Niet ver van zijn woning was een nieuw chinees restaurant daar zijn we heen gegaan. Al het eten werd aan tafel gekookt in een pan die verwarmt werd door een element wat in de tafel verwerkt zat. Op zich dus veilig als alles maar lang genoeg gekookt was dan zou je er niet ziek van moeten kunnen worden. Wat ik allemaal gegeten heb is mij een raadsel ik heb complete vissen (met kop en staart) de pan in zien verdwijnen en er niet meer herkenbaar uit zien komen, en toch was de pan leeg toen we klaar waren.
Na het diner heeft Liu mij met de bus terug gebracht naar het metro station waarvandaan ik zelf de weg naar het hotel kon vinden.