Het afscheid nog gezellig met Emilie, Tanja, David en Remco doorgebracht ‘s avonds gegeten. En je groot houden het doet me niks denkt de een over twee weken is hij terug, en ja wat denk je dan zelf…… Met zijn tweeen was ook leuk geweest en het is wel lang twee hele weken. Ach ja op het moment van het echte afscheid is het dan toch een HEEL beetje moeilijk maar ja afscheid moet genomen worden. En wat is nu twee weken op een heel leven denken we maar.Goed maar snel de auto in bij Remco en naar het station voordat ik me bedenk.
Van uit tilbug met de trein naar schiphol ging lekker vlot. Het eerste stuk in het gezelschap van Hein (een ras echte Tilburger) die met grote blikken bier en chips onder weg was naar utrecht. FF wat zitten kletsen over waar de reis heen gaat. Hij vertrekt volgende week naar Brazilie. Ach ja wie weet komen we hem nog eens tegen ergens in de stad op een bankje onder een boom. Het in chekken ging lekker vlot, voor de eerste vlucht een stoel voor de vleugels aan het raam. De tweede vlucht is wat minder een plaats midden in een rij van 3 daar gaan we in Moskow nog maar even proberen verandering te brengen. Voor de mensen die op grote soeveniers zitten te wachten ook goed nieuws handbagage wordt niet mee gewogen dus ongeveer 5 killo over om wat mee terug te nemen. En als dat nog niet genoeg is dan maar zonder kleren terug naar huis, kan er nog wat meer in.
Nu ik bovenstaande stukje zit te typen komen er spontaan een drietal van de huisdiertjes van Schiphol bij me aan de tafel zitten. Jawel muisjes die wonen hier ook. Als ik mijn tas open doe maakt het net wat teveel herrie voor de beestjes en gaan ze ervandoor maar goed ik wacht even af of ze terug komen dan maak ik een mooie foto van ze.
Het eerste stuk reizen of beter gezegd de eerste vlucht ging prima, drie stoelen voor mezelf. Net iets meer als 3 uur is goed te doen. Onderweg moet je allerlij formulieren invullen i.v.m. de mexicaanse griep, en wat ze dan allemaal willen weten vragen ze in een taal waar ze het euro teken al hadden uitgevonden voordat wij met euro’s gingen betalen. Volgens mijn hebben ze daar zelf ook een euro teken voor terug betalen want dan staat het in spiegelbeeld.
Het eten onderweg was best aardig een hele mik wit brood uit de film “Hunny I scrunked the kids” het zag er uit als een heel brood maar was niet groter 4 x 1,5 x 2 cm. de samenstelling was wel behoorlijk vast zodat het toch al snel de voedings waarde van 2 boterhammen in zich had. tja en wat zat er bij een pakje boter een schaaltje met wat konijnen voer en daar tussen opgerolde zalm waar zee wier tussen zat. Het was wel te eten het zee wier deed even aan als spinasie een gedachte die na de eerste hap meteen al weer verdwenen was. Verder drinken genoeg en een temperatuur die er voor moest zorgen dat je het in de tropische omgeving van Hongkong koud zou hebben. je raad het al dat vliegtuig moest dus ook nog landen in moscow. Komt er daar een binnen rennen met een mondkapje op en een soort omgebouwde geigenteller die over was van Tjernobil ff de mensen met koorts appart houden, het was er gelukkig geen wie weet wat er anders weer gedaan had moeten worden. Nou naar buiten trapje af en een half open bus in… BRRRRRRR als je nog geen Mexicaanse griep had dan kreeg je het daar wel van.
Op het vliegveld de handbagage weer door een rontgen scanner en jawel. Laat je je Philips werkschoenen thuis omdat je die steeds uit moet doen op het vliegveld moeten bij die controle ook de schoenen uit.
Na een dikke 3 uur wachten het volgende vliegtuig ja daar geen extra stoelen beschikbaar waar je niet voor hoeft te betalen. Een vlucht van ruim 9 uur, je zou denken lekker ff slapen, nou vergeet het maar opstijgen en jawel hoor daar kwamen de karren met versnapperingen al aan. En heb je die net op wil je een dutje doen komen ze het afval al weer ophalen Met meteen daar achter aan wat nieuws om te eten. Dat eten leek verdacht veel op dat wat bij de eerste vlucht ook werdt geserveerd ach ja je moet wat eten.. Toen dat weer weg was moest er nog 7 uur gevlogen worden dus maar weer een poging doen om wat te slapen. Vielen eindelijk de oogjes wat dicht kwamen ze weer aan met een formulier, weer een vragen lijst over de mexicaanse griep. Tja die was redelijk in te vullen cinees en engels door elkaar was redelijk te begrijpen. Dat formuliertje dat werd natuurlijk net weer opgehaald toen eindelijk de oogjes wat zwaar begonnen te worden. En jawel hoor nog een formulier ter grote van een klad papiertje 4 bij 5 cm en 3 velletjes op elkaar. Invullen die handel want zonder kom je Hongkong niet in. Ach ja toen wist ik het al als dat zou zijn opgehaald zou er snel weer een volgende ronde drinken gevolgd door eten langs komen dus slapen vergeet het maar.
Toen het vliegtuig weer netjes op de landings baan stond in Hongkong er uit en…. Koffer zien terug te krijgen tenminste als die doorgestuurd is natuurlijk. Het duurde ff maar toen kwam toch eindelijk de koffer over de band aan rollen. Met de koffer aan de hand richting douane en klaar nou nee dus ook hier weer een controle op de mogelijk aanwezige mexicaanse griep. Niet erg dat gaat razend snel, de douane was ook een eitje paspoort afgeven samen met de 3 kleine velletjes een mooie stempel in het paspoort welkom in Hongkong zorg er voor dat je binnen 3 maanden weer bent opgehoepeld. nou dat gaat wel lukken.
Nu zit ik in een grote hal te wachten totdat er weer treinen en Metro’s gaan reiden. Als het zover is dan ga ik proberen in Shenzhen te komen en mijn hotel te vinden want waar dat nou precies staat is een raadsel. Later meer..